1- دانشگاه آزاد اسلامی
2- دانشگاه تهران
چکیده: (846 مشاهده)
زمینه و هدف: ایجاد روابط بینفردی یکی از انگیزههای اساسی بشر قلمداد میگردد که لازمه آن ایجاد صمیمت اجتماعی است. از عوامل تأثیرگذار بر ایجاد صمیمت اجتماعی، خودافشائی، اضطراب اجتماعی و پاسخگویی ادراک شده میباشند. از این منظر پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه خودافشائی و اضطراب اجتماعی با صمیمیت اجتماعی، با توجه به نقش میانجی پاسخگویی ادراک شده انجام شد. روش پژوهش: پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیۀ دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان در سال ۱۳۹۸ (۱۸0۰۰ نفر) بود که باتوجه به میزان حجم نمونه در روش معادلات ساختاری تعداد ۳۵۰ نفر از دانشجویان به شیوه نمونهگیری تصادفی طبقهای بهعنوان نمونه آماری انتخاب شده و به پرسشنامههای صمیمیت اجتماعی میلر و لف کورت (۱۹۸۲)، خود افشاءسازی کان و هسلینگ (۲۰۰۱)، اضطراب اجتماعی واتسون و فرند (۱۹۶۹) و پاسخگویی ادراک شده ریز و همکاران (۲۰۰۶) در بین آنها توزیع شد. در مجموع ۲۴۲ پرسشنامه قابلاستفاده دریافت شد. دادهها با استفاده از روش معادلات ساختاری تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها: یافتهها حاکی از اثر افزایشی و معنادار خودافشائی بر پاسخگویی ادراک شده، اثر کاهشی و معنادار اضطراب اجتماعی بر پاسخگویی ادراک شده اثر افزایشی و معنادار پاسخگویی ادراک شده بر صمیمیت اجتماعی و اثر افزایشی و معنادار خودافشائی بر صمیمیت اجتماعی و اثر کاهشی و معنادار اضطراب اجتماعی بر صمیمیت اجتماعیبودند. نتیجهگیری: خودافشائی و پاسخگویی ادراک شده بالاتر، منجر به افزایش صمیمیت اجتماعی در روابط شده و اضطراب اجتماعی بالاتر منجر به کاهش سطح پاسخگویی ادراک شده و به طبع آن افت صمیمیت اجتماعی میگردد. باتوجهبه اهمیت نقش صمیمیت اجتماعی در سلامت روانی جامعه پیشنهاد میشود. سازمانهای مربوطه برنامهریزی گستردهای جهت مدیریت و درمان اضطراب اجتماعی در افراد و برقراری کلاسهای آموزشی، بخصوص برای والدین، مربیان مهدکودکها و آموزگاران سطوح دبستان و اقدام کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مشاوره حرفه ای، شغلی و تحصیلی دریافت: 1401/1/28 | ویرایش نهایی: 1401/9/16 | پذیرش: 1401/5/29 | انتشار: 1401/7/8 | انتشار الکترونیک: 1401/7/8